Każdy czwartek – w odniesieniu do wydarzeń Wielkiego Czwartku – jest dniem szczególnej
modlitwy za kapłanów oraz o nowe powołania kapłańskie i zakonne. Tym większa była nasza radość, że to właśnie dzisiaj odwiedzili nas neoprezbiterzy ks. Wojciech Kułach SChr i ks. Krzysztof Zubek SChr wraz z rektorem naszego seminarium ks. dr. Janem Hadalskim SChr.
Kilka dni temu przyjechali do nas, jako kandydaci do święceń, żeby uczestniczyć w rekolekcjach.
Z powodu pandemii łączyliśmy się z nimi duchowo i przez internetową transmisję we wtorek 19 maja. To w tym dniu, w kaplicy seminaryjnej, przez posługę Jego Ekscelencji ks. bp. Grzegorza Balcerka przyjęli drugi stopień sakramentu święceń.
Nowo wyświęceni kapłani Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej, wrócili do Nowicjatu, gdzie wszystko się zaczęło, aby odprawić jedną z pierwszych Mszy św. w swoim życiu.
Uroczystej Eucharystii przewodniczył ks. Wojciech, natomiast homilię wygłosił ks. Krzysztof.
Kaznodzieja w słowach porywających serca, zachęcił nas do pełnego zawierzenia swojego życia Panu Jezusowi i Matce Bożej. Podkreślił, że Stwórca czasami hartuje nas przez trudne doświadczenia, byśmy mogli lepiej służyć Bogu i ludziom, do których nas posyła. Potrzebna jest więc pełna zgoda na wszystko co daje Pan. Ks. Krzysztof zaznaczył również, jak wielki wpływ na rozwój powołania kapłańskiego ma rodzina. Podał kilka przykładów ze swojego życia, które w piękny sposób ukazały nam sens nieustannego oddawania się Chrystusowi i Maryi.
Na zakończenie Mszy św., na mocy przywileju uzyskanego ze Stolicy Apostolskiej, Neoprezbiterzy udzielili prymicyjnego błogosławieństwa.
Dzisiejsze świętowanie zakończył obiad i spacer po parku i ogrodzie. Neoprezbiterzy ruszyli w drogę do Częstochowy, aby przed Jasnogórską Panią odprawić Eucharystię. Stamtąd pojadą do swoich rodzinnych domów, aby odprawić Msze święte prymicyjne.
Drogich współbraci ks. Krzysztofa i ks. Wojciecha otaczamy naszą modlitwą. Jesteśmy bardzo szczęśliwi, że dane nam było uczestniczyć w tej pięknej uroczystości, która dla każdego z nas stanowiła okazję do umocnienia w powołaniu.
