Bitwa Warszawska trwała kilka dni, między 14 a 20 sierpnia 1920 r. Potężna armia bolszewicka, dowodzona przez gen. Tuchaczewskiego, została w cudowny sposób zatrzymana na przedmieściach Warszawy, m. in. wskutek śmiałego manewru wojsk Marszałka Józefa Piłsudskiego – kontrnatarcia ułanów, które odcięło sowiecką armię od linii zaopatrzenia i odwodów. Wydarzeniom na froncie towarzyszyła powszechna mobilizacja modlitewna całego narodu: gdy żołnierze i ułani walczyli na froncie, naród Polski stanął do walki z różańcami w dłoniach, odpowiadając na wezwanie samego Ojca Świętego. W ten sposób polskiej armii udało się zatrzymać nawałę bolszewicką w Europie, odnosząc zwycięstwo o znaczeniu porównywalnym z tym, odniesionym na polach Grunwaldu czy w Odsieczy Wiedeńskiej. Dlatego też dzień 15 sierpnia jest oficjalnym świętem Wojska Polskiego, a Marsz Legionów Piłsudskiego oficjalnym hymnem naszych narodowych formacji zbrojnych.
Wspominając te wydarzenia podczas wieczornej akademii w nowicjacie, wysłuchaliśmy dwóch referatów historycznych, przygotowanych przez nowicjuszy Jakuba i Damiana, odśpiewaliśmy też pieśni patriotyczne i maryjne. Szczególnie przeżyliśmy wykonanie marsza legionów „My, pierwsza brygada”, ponieważ charakter utworu i słowa refrenu bardzo mocno korespondują z powołaniem i duchem Chrystusowca – żołnierza Bożego w służbie wychodźczej: „Na stos, rzuciliśmy, nasz życia los, na stos, na stos”.