Po przyjeździe mieliśmy okazję pospacerować wieczorem po Ziębicach. Kolejny dzień był dniem turystycznym. W sobotę rano opuściliśmy ziębicki dom i zwiedziliśmy kolejno: Bardo, Kudowę Zdrój, Park Narodowy Gór Stołowych i Wambierzyce. W Kudowej mocne wrażenie zrobiła na nas Kaplica Czaszek, na której wystrój składają się ludzkie kości przypominające o kresie doczesnego życia i sądzie, który po nim następuje. W tej miejscowości doświadczaliśmy nie tylko przeżyć duchowych. Byliśmy również w pijalni wód, gdzie wmieszani w tłum kuracjuszy sączyliśmy wody o smakach dziwnych i działaniach zdrowotnie różnorakich. W Parku Narodowym Gór Stołowych szliśmy trasą Błędnych Skał. Przedzieranie się przez wąskie skalne szczeliny przypomniało kilku osobom, że czas pohamować apetyt i zabrać się do ćwiczeń wysmuklających sylwetkę. Po powrocie do Ziębic uczestniczyliśmy we mszy świętej oraz spotkaniu po mszy, gdzie prezentowaliśmy nasz nowicjat Różom Różańca. W niedzielę nowicjusze uczestniczyli w Eucharystii i po każdej z nich miały miejsce spotkania z parafianami połączone z modlitwą o powołania. Nasz pobyt w Ziębicach zakończył się obiadem, podczas którego mieliśmy okazję zapoznać mieszkańców ziębickiego domu naszego Towarzystwa. W drodze do Mórkowa zahaczyliśmy o Henryków i Wrocław, gdzie przechadzaliśmy się po rynku. W Henrykowie zwiedzaliśmy imponujący cysterski zespół klasztorny. Wśród wielu pereł architektury, malarstwa i rzeźby znajduje się tam również figura Matki Bożej Królowej Języka Polskiego. I przed nią modlili się nowicjusze. Być może także i o to, by w przyszłości mówić kazania polszczyzną piękną i porywającą, co w Roku ks. Piotra Skargi jest prośbą bardzo akuratną.