W środę, 1 lutego odbyło się w Poznaniu XI Sympozjum Życia Konsekrowanego w Archidiecezji Poznańskiej. W kościele p. w. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Poznaniu zebrało się ponad 200 przedstawicieli życia zakonnego z całego archidiecezji. Charakter spotkania był ściśle maryjny: w związku z maryjnymi rocznicami: 300-lecia koronacji Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej, 100-lecia objawień Matki Bożej w Fatimie oraz 140-lecia objawień Matki Bożej w Gietrzwałdzie. Dlatego też tematem konferencji sympozjum była „Maryja wędrująca na przykładzie Pani Jasnogórskiej oraz cudownej figury Matki Bożej Fatimskiej”. Ks. prof. Kazimierz Lijka z klasztoru Ojców Oblatów w Pogrze, bardzo ciekawie opowiedział o historii nie tylko Obrazu i Figury, ale też o historii peregrynacji obu podobizn Maryi po Polsce i świecie.
Po konferencji nastąpiła chwila przerwa, którą wykorzystaliśmy na spotkania z braćmi i siostrami: rozmawialiśmy z Siostrami Misjonarkami Chrystusa Króla, siostrami ze Zgromadzenia Uczennic Krzyża i z Franciszkańskiej Rodziny Maryi. W tym czasie dojechali do nas klerycy i władze Seminarium Towarzystwa Chrystusowego. To właśnie nam w tym roku przypadło prowadzenie I Nieszporów z Ofiarowania Pańskiego. Całości przewodniczył obecny wśród zakonników i zakonnic przez cały dzień bp Zdzisław Fortuniak, słowo wygłosił rektor naszego seminarium, ks. Andrzej Łysy TChr, a nasi klerycy przygotowali oprawę liturgiczną, prowadzili śpiew. Ks. dr Andrzej Łysy mówił, że świętujemy po to, by odnowić nasze zakonne zawierzenie Bogu, uważnie spojrzeć na swoją drogę powołania i odnaleźć w niej tę pogodę ducha i radość, która – zdaniem naszego założyciela Sł. Bożego kard. Augusta Hlonda, powinna być codzienną treścią życia zakonnika. W ten sposób przygotował zebranych na odnowienie ślubów zakonnych, które miały miejsce dnia następnego w katedrze poznańskiej.
Na terenie archidiecezji poznańskiej działa 55 zakonów: 19 męskich i 36 żeńskich. W czwartek, 2 lutego, przedstawiciele wszystkich tych zgromadzeń szczelnie wypełnili nawę główną katedry w Poznaniu. Uroczystej Mszy św. przewodniczył abp Stanisław Gądecki, metropolita poznański i przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski. Podczas homili dużo miejsca poświęcił historii zakonności w Polsce: od benedyktynów (św. Wojciecha, Brunona z Kwerfurtu i Braci Międzyrzeckich), poprzez cystersów (bł. Wincenty Kadłubek), augustianów, klaryski (św. Kinga), franciszkanów, dominikanów (św. Jacek), paulinów (Jasna Góra), jezuitów (Stanisław Konarski), do polskich założycieli i odnowicieli zgromadzeń: Reginy Protmann (katarzynki), Magdaleny Mortęskiej (benedyktynka), Zofia Czeska (prezentki), Marianny Marchockiej (karmelitanki), kapucyna Honorata Koźmińskiego, Alberta Chmielowskiego, Rafała Kalinowskiego, Maksymiliana Kolbe. Wśród tych świętych wspomniał też o Towarzystwie Chrystusowym dla Polonii Zagranicznej, założonym w 1932 roku przez Sł. Bożego Prymasa Augusta kard. Hlonda.
Arcybiskup Gądecki, który w 2016 r. został oficjalnie afiliowany do Zakonu Franciszkanów i uczestniczy we wszystkich duchowych dobrach tego zgromadzenia – mówił o podążaniu za Chrystusem mimo wielu trudności, nieustannie zmagając się z pytaniami o własną tożsamość zakonną. Podczas uroczystości w katedrze kilkusetosobowy tłum zakonnic i zakonników odnowił swoje zobowiązania naśladowania Chrystusa w formie modlitwy Dziękczynienia Panu Bogu za Dar Życia Konsekrowanego, połączonej ze śpiewem „Magnificat anima mea Dominum – wielbi dusza moja Pana”. Dla nas, nowicjuszy, którzy jeszcze nie złożyliśmy ślubów zakonnych, było to ogromne przeżycie. Poczuliśmy się częścią tej wielkiej rodziny zakonnej. Czuliśmy, że to jest także nasze święto. Te dwa dni w Poznaniu zwiększyły w nas świadomość wyjątkowości powołania zakonnego – oddania się na całkowitą służbę Bogu i ludziom oraz świadomość naszej przynależności do kościoła lokalnego, Archidiecezji Poznańskiej.